آبیاری درختان انار
با توجه به شرایط آب و هوایی حاکم بر کشور ناشی از تغییر اقلیم و ادامه روند خشکسالی، توصیه می شود در با غ های انار نسبت به احداث استخر ذخیره ی آب اقدام شود و آب تا محل استقرار درختان با لوله منتقل شود. رو ش های رایج آبیاری در با غ های انار به شرح ذیل می باشد:
آبیاری کرتی درختان انار
آب در این روشِ بسیار قدیمی، درون کرتها جریان می یابد و تمام سطح باغ را می پوشاند. طول کرتها بسته به جنس خاک متفاوت است. طول کرتها در خاکهای سبک، کمتر از خاک های سنگین است. مصرف زیاد آب ( بیش از 50 درصد تلفات آب (تلفات عمقی) )، رشد علف های هرز و تماس مستقیم طوقه درخت با آب از معایب این روش آبیاری است. اکثر با غ های انار قبل از خشکسالی های دو دهه اخیر به این روش، آبیاری می شدند.
آبیاری جوی و پشته ای درختان انار
مصرف آب در این روش کمتر از روش کرتی است ولی باز هم مصرف آب، زیاد است. در حال حاضر اکثر با غ های انار به این روش، آبیاری می شوند. هر چند به دلیل خشکسالی تلاش شده است تغییراتی مثل سیمانی کردن جوی های اصلی برای مصرف بهینه ی آب در این روش داده شود.
آبیاری تشتکی ( نشتی حلقوی ) درختان انار
در این روش، اطراف درخت چاله ای با عمق کم به شکل دایره و یا چهار گوش ایجاد می کنند و آب از یک طرف وارد و از طرف دیگر خارج و به چاله ی بعدی می رسد. در این روش آبیاری، آب توسط یک جوی تقریبا به عرض سی سانتی متر هدایت و در محل سایه انداز درخت به صورت دایره محیط آن را طی کرده و به این ترتیب به پای درخت بعدی هدایت می شود. محل حرکت آب، پیوسته عاری از علف هرز نگهداری می شود. در بین سایه انداز دو درخت با استفاده از روش های مختلف تا آنجا که ممکن است باید جلوی نفوذ آب گرفته شود. قسمت داخلی سایه انداز به هیچ وجه آبیاری نمی شود و خاک این قسمت هرسال به طور سطحی شخم خورده و عاری از علف هرز نگهداری می گردد. این سیستم از پوسیدگی طوقه درختان میوه و از ایجاد خفگی بخصوص در درختان بادام که یکی از علل خشکیدگی آن ها، آبیاری غرقابی و تماس تنه درخت با آب قلمداد می گردد، جلوگیری خواهد کرد.
آبیاری بابلر درختان انار
مصرف آب در این روش کمتر از روش جوی و پشته ای است ولی باز هم مصرف آب، زیاد است. این روش به عنوان جایگزین مناسبی در بعضی از با غ های قدیمی انار قابل توصیه هست.
سامانه های آبیاری موضعی ( میکرو) درختان انار
با توجه به محدودیت شدید منابع آب در بخش کشاورزی و ضرورت افزایش بهره وری برای نیل به توسع هی پایدار کشاورزی، بکارگیری و استفاده از این سامانه ها به عنوان راهکار اساسی و بهترین گزینه است. درختان ریشه ی خود را متناسب با محدوده ی آبیاری تنظیم کرده و گسترش می دهند لذا اجرای سیستم آبیاری تحت فشار از همان ابتدا ارجحیت دارد. باغاتی که پس از سالیان فراوان از احداث آن با تغییر سیستم آبیاری مواجه شده اند، در سالهای اولیه تجهیز به سیستم نوین، تنش های زیادی را بصورت ضعف در باردهی و پژمردگی موضعی شاهد بوده اند. پس کاری را که چند سال دیگر مجبور به انجام آن هستید، از همان ابتدا انجام دهید.
سه نمونه از این سامانه ها توضیح داده می شود:
آبیاری قطره ای درختان انار
در این روش ضمن صرفه جویی در مصرف آب و نیروی انسانی، از رشد بی رویه ی علف های هرز نیز جلوگیری می شود. در دو دهه اخیر با احداث با غ های با سطوح بالا و یک دست، این روش آبیاری در مناطق مختلف انارکاری کشور انجام شده که بهره وری مناسبی را در مصرف آب به همراه داشته است.
آبیاری سفالی درختان انار
در این روش از لوله های سفالی استفاده می شود که در زیر زمین و در اطراف قسمت سایه انداز درخت جایگذاری می شوند. گفته می شود میزان آب مصرفی در این روش حدود 1/ 0 روش غرقابی و یا بسیار کمتر از آبیاری قطره ای می باشد که البته نیاز به بررسی بیشتر دارد. شکننده بودن لوله ها، رسوب نمک و از دست دادن خاصیت تراوایی از معایب این روش هستند.
آبیاری زیرسطحی درختان انار
این روش طی چند سال اخیر در برخی با غ های انار اجرا شده است. این روش، نوعی آبیاری قطره ای است که در آن با قرار دادن لوله های آبده و قطره-چکان ها در زیرسطح خاک، آب و عناصر غذایی از طریق خاک ناحیه ریشه به طور مستقیم در اختیار گیاه قرار می گیرند و به دلیل اینکه آب و مواد غذایی لازم برای گیاه به طور مستقیم در منطقه احاطه شده توسط ریشه گیاه و در فاصله های زمانی منظم و کوتاه قابل دسترس است، تنش روی گیاه به شدت کاهش یافته و باعث رشد مناسب گیاه می شود. برخلاف آبیاری سطحی، به دلیل خشک بودن سطح خاک، از جوانه زدن علف های هرز جلوگیری کرده و در نتیجه نیاز به علف کش ها را کاهش می دهد. این روش، باعث افزایش بازدهی تا 98 درصد آب مصرفی می شود.
مشخصاتتان را وارد کنید 