مبارزه با آفات، بیماری ها و علف های هرز لوبیا
مبارزه با آفات لوبیا
در طول رشد لوبیا آفات متعددی نظیر تریپس، زنجرک، هلیوتیس، شته، مگس لوبیا و کنه دو نقطه ای به محصول حمله می کنند. مهمترین آنها کنه دو نقطه ای است. این رقم نسبت به آفت کنه دو نقطه ای نیمه مقاوم می باشد. در روش مبارزه شیمیائی، بسته به نوع آفت و مرحله رشدی، سموم اختصاصی مشخصی مصرف می گردد که نوع و مقدار آن بر اساس توصیه کارشناسان مربوطه می باشد. در روش مبارزه زراعی:
1- شخم عمیق پس از برداشت محصول و مدفون کردن آفات زمستان گذران از جمله کنه دو نقطه ای در زیر خاک.
2- مبارزه مکانیکی و شیمیائی با علف های هرز اطراف مزارع که محل مناسبی برای زمستان گذرانی و نیز تکثیر آفت در اوایل فصل بهار به شمار می رود.
3- کنترل آب آبیاری به منظور جلوگیری از انتقال کنه ها از مزارع آلوده به مزارع سالم.
4- رعایت صحیح تناوب زراعی.
مبارزه با بیماری های لوبیا
بیماری های مهم لوبیا شامل بیماری های خاکزی مانند انواع پوسیدگی فوزاریومی ریشه، زردی فوزاریومی، پوسیدگی رایزوکتونیائی ریشه، پوسیدگی پیتیومی؛ بیماری های ویروسی مانند ویروس موزائیک معمولی لوبیا، ویروس موزائیک زردی لوبیا، ویروس موزائیک خیار، و بیماری سوختگی باکتریایی معمولی می باشد . جهت جلوگیری از خسارت و شیوع انواع بیماری ها از روش های شیمیائی و زراعی استفاده می شود. در روش مبارزه شیمیائی از سموم مناسب جهت ضدعفونی بذر قبل از کاشت استفاده شده و در ادامه بسته به نوع بیماری و مرحله رشدی، سموم اختصاصی مشخصی مصرف می گردد که نوع و مقدار آن بر اساس توصیه کارشناسان مربوطه می باشد.
در روش مبارزه زراعی:
1- استفاده از بذر سالم
2- کشت در خاک های با زهکشی مناسب
3- کود دهی و آبیاری کافی جهت تولید بوته های قوی تر
4- رعایت تناوب زراعی مناسب
5- جلوگیری از کوبیدگی بیش از حد خاک مزرعه
6- شخم عمیق پس از برداشت
7- مبارزه با علفهای هرز داخل و حاشیه مزارع
مبارزه با علف های هرز لوبیا
علف های هرز نیز از معضلات مهم لوبیا محسوب می گردند. علف های هرز نه تنها عملکرد و کیفیت محصول را کاهش می دهند، بلکه جهت کنترل ، هزینه های زیادی را به کشاورزان تحمیل می کنند. لوبیا به دلیل رشد نسبتاً کند در اوایل دوره رشد، نسبت به رقابت با علف های هرز حساسیت نشان می دهند؛ بنابراین کنترل آنها در مراحل اولیه رشد اهمیت زیادی دارد. نوع و تعداد علف های هرز در مناطق مختلف متفاوت می باشد، اما مهمترین آنها شامل: سوروف، ارزن وحشی، تاج خروس، سلمه تره، داتوره، خاکشیر، توق، تاجریزی، کنف وحشی و ... می باشد . جهت مبارزه با علفهای هرز از روش های شیمیائی و غیر شیمیائی استفاده می شود. در روش شیمیائی از علف کش های مناسب جهت کنترل علف ای هرز باریک برگ و پهن برگ قبل و بعد از کاشت طبق توصیه کارشناسان مربوطه استفاده می شود. روش های غیر شیمیائی عبارتند از: شخم عمیق پائیزه، استفاده از دیسک و هرس در زمان تهیه زمین، استفاده از بذر سالم و بوجاری شده عاری از بذر علف های هرز، استفاده از کولتیواتور بعد از کاشت و قبل از سبز شدن لوبیا، وجین دستی، استفاده از کودهای دامی پوسیده، جلوگیری از به گل رفتن علف های هرز، جلوگیری از ورود علفهای هرز از طریق کانال های آبیاری و ادوات کشاورزی به داخل مزرعه، رعایت تناوب زراعی مناسب و آیش.