تولید مینی تیوبر سیب زمینی در سیستم هواکشت
سالم سازی و تکثیر گیاهچه های سیب زمینی
گیاهچه ها به روش کشت مریستم و قلمه های تک جوانه گره دار تکثیر می شوند. شرایط رشد محیطی در همه مراحل تحقیق در اتاقک رشد با طول دوره روشنایی 16 ساعت با شدت 5000 لوکس، دمای 18 تا 22 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 65 تا 75 درصد است.
طراحی گلخانه برای سیستم هواکشت تولید مینی تیوبر سیب زمینی
گلخانه تحقیقاتی برای تولید مینی تیوبر در سیستم هواکشت در زمینی که عاری از هر گونه درخت و سایر محصولات بویژه خانواده سولاناسه ( به شعاع 500 متری) باشد، احداث می شود. گلخانه برای این سیستم باید شرایطی داشته باشد. سیستم الکتریکی، آب و سایر امکانات در این گلخانه در دسترس باشد. برای زمین گلخانه پس از لوله کشی زیرزمینی، از کف سیمانی استفاده شود. کف سیمانی باعث می شود در طول روزهای آفتابی، حرارت و گرمای زیادی را جذب و بازتابش کند. در سقف و درها از حفاظ برای جلوگیری از ورود حشرات به داخل گلخانه استفاده شود.
بهتر است ارتفاع گلخانه 3 متر، ارتفاع جعبه کشت بیش از یک متر و عرض آن یک متر باشد. طول آن بستگی به طول گلخانه دارد. جنس جعبه از پلاستیک یا پی وی سی انتخاب شود. داخل این جعبه ها طوری طراحی شود که در زمان کار سیستم محلول غذایی براساس جاذبه از مه پاش به طرف مخزن محلول غذایی باز گردد.
بهتر است پوشش داخلی جعبه با رنگ سیاه و پوشش خارجی آن با رنگ سفید رنگ آمیزی شود تا جلوی هدایت نور به سمت ریشه ها گرفته شود. برای پوشش بالایی از فوم یا پی وی سی سفید استفاده شود تا حرارت کمتری تجمع یابد و پراکنش نور برای گیاه مناسب تر شود. پمپ ها و مخازن در قسمت بیرونی جعبه کشت شود و شیب آن به سمت مخازن باشد. این شیب باعث می شود محلول غذایی اضافی براساس نیروی جاذبه به سمت مخازن برگردد. بنابراین مخزن پایین تر از سطح زمین ساخته شود، به طوری که قسمت پایینی هر جعبه بالاتر از قسمت فوقانی مخزن قرار گیرد. مه پا ش های تعبیه شده در داخل جعبه کاشت باید براحتی تا شعاع 50 سانتی متر را پوشش دهند.
برای پایین نگهداشتن دما و جلوگیری از حرارت خورشیدی در گلخانه از سایبان توری از جنس آلومیت 1 استفاده شود. زمانی که دمای گلخانه از 22 درجه سانتی گراد بیش تر می شود، سایبان توری به صورت اتوماتیک فعال و فضای بالای گلخانه را می پوشاند.
درنظرگرفتن دمای مناسب برای محلول غذایی خیلی مهم است. زمانی که دمای محلول غذایی خیلی بالاست ( بالاتر از 20 درجه سانتی گراد(، می توان با قراردادن تکه های یخ در ظروف پلاستیکی و محلول غذایی پایین تر آورده شود.
بهتر است سیستم برق هر ردیف جعبه به طور مستقل باشد. یک ژنراتور برق آماده به کار نیز، در مواقع قطع برق، مهیا شود. براساس نتایج تحقیقات تایمرهای طراحی شده باید در هر 15 دقیقه، 15 ثانیه فعال شوند.
در هر جعبه کاشت از دو شیر گازی بیرونی استفاده شود. یکی از آ نها، مسیر ورود محلول غذایی به جعبه ها را می بندد و دیگری زمان تعویض محلول غذایی باز می شود. در هر مخزن مواد غذایی نیز دو شیر تعبیه شود. یکی از آ نها، محلول غذایی را به جعبه ها هدایت کند و دیگری محلول غذایی مازاد در جعبه کشت را به مخزن برگرداند. برای برگشت مازاد محلول غذایی به مخزن، لوله زهکش در پایین ترین قسمت انتهای هر جعبه قرار داده شود. شست وشوی کل سیستم و پمپ به وسیله جریان 50 لیتر هیپوکلریت سدیم یا کلسیم 2 درصد به مدت 15 دقیقه است و به دنبال آن 2 تا 3 بار شست وشو با آب معمولی ضروری است.
یک صافی ثابت در انتهای لوله زهکش که وارد مخزن م یشود، تعبیه شود تا قطعات ریشه یا سایر مواد جامد دیگر جمع آوری شوند. یک مخزن و یک پمپ اضافه برای مواقعی که پمپ یا مخزن مشکلی داشته باشد، در نظر گرفته شود.
محلول غذایی مناسب برای تولید مینی تیوبر سیب زمینی
هر محصولی نیاز غذایی بهینه دارد. هر رقم سیب زمینی ممکن است نیاز غذایی متفاوتی داشته باشد. این امر همچنین به کیفیت شیمیایی آب و مواد غذایی مورد استفاده برای تهیه محلول غذایی بستگی دارد. زمانی که مواد غذایی به آب اضافه می شوند، EC آب بالاتر می رود. درکل EC آب بالاتر از 2 میلی زیمنس بر سانتی متر مشکلات سمیت را به دنبال دارد. در سیستم هواکشت باید از استفاده کودهای حاوی سدیم و کلر خودداری شود. کودهای نیتروژنه و پتاسه به خوبی با EC هماهنگ هستند. فسفات آمونیوم، سولفات آمونیوم، اوره و نیترات آمونیوم از کودهای اسیدی و فسفات کلسیم، کربنات پتاسیم، فسفات پتاسیم و نیترات پتاسیم از کودهای قلیایی هستند. گیاهان برای رشد طبیعی به عناصر و عناصر میکرو شامل آهن، سولفورسلفور، منگنز، مس، روی، بور و مولیبدن نیازمندند. این عناصر باید در آب حل شوند تا ریشه گیاه آنها را جذب کند. یون های مصرفی در مقایسه با کشت خاکی براحتی در اختیار ریشه گیاه قرار می گیرد و با جذب بهتر در هیدروپونیک و هواکشت تأثیر زیادی را در رشد و توسعه گیاه به دنبال دارد. استفاده از کلسیم می تواند توانایی تغذیه در نوک استولون ها برای شروع غده زایی را افزایش دهد. به هرحال تغذیه، تراکم کاشت، تعداد برداشت، فواصل برداشت مناسب و افزایش شدت نور و غنی سازی CO2 باعث افزایش تولید مینی تیوبر در سیستم هواکشت می شود که باید مدنظر قرار گیرد.
تمامی مواد به غیر از سوپر فسفات کلسیم به راحتی در آب حل می شوند. مواد جداگانه در مقدار کمی آب کاملاً حل می شوند و قبل از اضافه شدن به مخزن از صافی عبور داده شوند تا ناخالصی ها حذف شود. برای حل کردن سوپر فسفات کلسیم، گرانول های آن داخل یک توری گذاشته و توری به وسیله دست در یک ظرف آب، مالش داده شود.
دانه های سوپرفسفات کلسیم باید به طور کامل حل شوند. پس از ته نشین شدن ناخالصی ها، محلول شفاف رویی به مخزن منتقل شود. برای هفته اول 100 لیتر محلول تهیه و به حجم 200 لیتر رسانده شود ( 50 درصد ). بعد از هفته دوم، محلو ل های غذایی به صورت کامل در حجم نهایی 400 لیتر تهیه شوند. هر ماه باید محلول غذایی تعویض شود.
منبع آب مناسب برای تولید مینی تیوبر سیب زمینی
زمانی که گیاهان کشت شده در بستر خاک با آب شرب آبیاری می شوند، کلر موجود در آب برای آنها بی ضرر است؛ زیرا با مواد ارگانیک ترکیب می شود و تشکیل کلراید می دهد که برای گیاهان بی خطر است. در سیستم هواکشت، کلر برای گیاهان از طریق هوا در دسترس است و بنابراین وجود بیش از اندازه آن ( بالای 2 (ppm می تواند مضر باشد و ممکن است باعث شود نوک ریشه ها بسوزد. هرچه غلظت نمک بیشتر باشد، هدایت الکتریکی نیز افزایش می یابد. آبی که در سیستم هواکشت استفاده می شود، باید هدایت الکتریکی پایینی (کمتر ازDs/m 1 ( داشته باشد. اسیدیته آب شاخص مهم دیگری است. آب با اسیدیته بالای 8 برای استفاده در سیستم هواکشت مناسب نیست. بیشتر منابع آبی به اندازه کافی، بور ( B ) دارند. گیاهان به مقدار کمی بور نیاز دارند. اگر آب فاقد بور باشد، می توان به آن اسید بوریک اضافه کرد. تجزیه آب، نه تنها کیفیت شیمیایی آن را مشخص می کند، بلکه برای تنظیم دقیق تر محتویات آن نیز مفید است. براساس نتایج تحقیقات pH آب تصفیه شده 7 و هدایت الکتریکی (EC)1/17 میلی زیمنس بر سانتی متر مناسب بودند.