پرورش میگو، چرا باید میگو پرورش دهیم
رشد شتابان جمعیت جهان، افزایش نیازهای پروتئینی و عدم پاسخگویی منابع های کشاورزی غذایی قابل تأمین از خشکی - حتی با بکارگیری جدیدترین فناوری های کشاورزی و دامپروری در تأمین نیاز غذایی نسل آینده - سبب شده تا انسان امروز روش های کنونی تولید غذا را اصلاح و با بکارگیری فناوری های جدید، به منابع دیگر مواد غذایی روی آورد.
از این رو در سالهای اخیر، صنعت آبزی پروری جهت ارتقاء تأمین پروتئین مورد نیاز جمعیت انسانی از توسعه قابل مالحظه ای برخوردار بوده است. میگو از پرطرفدارترین منابع پروتئین دریایی در سراسر دنیا محسوب می شود. میگو به علت دارا بودن ارزش غذایی و اقتصادی بالا، محصول عمده صادراتی در بسیاری از کشورهای دنیا است.
صنعت میگو درصد قابل توجه ای از کل محصولات آبزی پروری را شامل می شود. ذخایر میگوی وحشی در دریاها و اقیانوس ها جوابگوی تقاضای روزافزون جمعیت جهان برای میگو نیست. افزایش تقاضای تجاری میگو از بیست سال گذشته تاکنون موجب گسترش چشمگیر مزارع پرورشی میگو در جهان شده است. در ایران نیز طی دو دهه اخیر کوشش های ارزشمندی در زمینه توسعه تکثیر و پرورش میگوهای دریایی انجام گرفته است. ئپرورش موفق میگو و دستیابی به تولید مناسب و مطلوب به عوامل متعددی مانند؛ ساختار مناسب و آماده سازی استخرها، تأمین بچه میگو، غذای مناسب، کیفیت آب و بهداشت و برداشت بستگی دارد. هرکدام از این عوامل در دوره پرورش با هم ارتباط تنگاتنگی دارند. بنابراین عدم رعایت این نکات در دوره پرورش ممکن است سبب رشد کمتر از حد مطلوب، آلودگی آب، بروز بیماری ها، کاهش بازماندگی و کاهش کیفیت محصول شود.
با توجه به آنچه گفته شد، لازم است که به منظور امکان تولید بیشتر و با کیفیت تر میگو در کشور، مراحل مختلف پرورش به صورت علمی و کاربردی به بهره برداران بخش آموزش داده شود.
اهمیت اقتصادی میگو و نقش آن در تغذیه انسان
در بین موجودات آبزی، میگو از آبزیانی است که صید آن از زمان های دور با روش های سنتی و در مقادیر کم انجام می گرفته و همواره به عنوان یکی از غذاهای اصلی ساحل نشینان مناطق گرمسیر بوده است. رشد سریع جمعیت و افزایش نیاز به مواد پروتئینی باعث شد که به تدریج روش های صید صنعتی میگو نیز توسعه یافته و جایگزین روش های سنتی شود. تا جایی که امروزه میگو از مهمترین اقلام صادراتی برخی از کشورها را تشکیل می دهد.
طبق آخرین آمار، تولید جهانی میگو سالانه حدود 5/6 میلیون تن است که گونه های ببری سیاه ( مونودون ) و سفید غربی ( وانامی ) حدود 85 درصد از کل تولید میگو را شامل می شوند و سایر گونه ها نظیر میگوی چینی، ژاپنی، موزی، سفید هندی و سایرین حدود 15 درصد از این تولیدات سهم دارند.