تغذیه بوقلمون
جوجه بوقلمون ها مانند سایر طیور در ۲۴ ساعت اول نیازی به غذا ندارند. مقدار غذایی که جوجه ها در ۴ هفته اول مصرف می نمایند ۴۵۰ تا ۵۰۰ گرم است که به مرور بر مقدار آن افزوده می شود.
میزان رشد در سنین مختلف یکنواخت نیست به نحوی که رشد تا سن ۷ تا ۸ هفتگی سریع و در ۱۴ تا ۱۵ هفتگی به حداکثر می رسد. جنس نر نسبت به ماده ها ضریب تبدیل غذائی بهتری دارد. چربی ها و هیدروکربن ها منابع اصلی انرژی در آنها محسوب می شود.
غذای بوقلمون تا ۸ هفتگی آردی و بعد به صورت پلت است. برای پرورش بوقلمون دو برنامه غذائی اساسی باید در نظر گرفته شود. یکی غذای تمام نرم یا آردی و دیگری دانه ای یا پلت. نیازهای تغذیه ای بوقلمون بر اساس سن متغیر است.
همچنان که بر سن بوقلمون افزوده می شود، نیازهای پروتئین، ویتامین و مواد معدنی این پرنده کاهش می یابد و بر نیاز آن به انرژی افزوده می شود.
خوراک بوقلمون باید حتما حاوی یک ماده مقابله کننده با کوکسیدوز باشد و همچنین وجود یک ماده پیشگیری کننده بیماری سرسیاه نیز در غذای بوقلمون ضروری است. باید همیشه غذا و آب در اختیار پرنده باشد.
( توجه : کوکسیدیوز یک بیماری مهم و همه جایی در صنعت طیور است که توسط انگلی به نام ایمریا ایجاد می‌شود. انگل در دستگاه گوارش تکثیر می‌یابد و سبب تخریب بافت روده و در نتیجه موجب سوء جذب، کم‌آبی، از دست دادن خون، از دست دادن رنگدانه پوست و افزایش حساسیت به سایر بیماری‌ها می‌شود. )
غذای غیر نرم یعنی با ذرات درشت ( پلت ) را می توان از هفته چهارم زندگی برای جوجه های بوقلمون در نظر گرفت. برای تغذیه بوقلمون می توان از یونجه تازه و ترد، شبدر خوب، علوفه سبز تازه یا جوانه سبز غلات که به خوبی خردشده و فاقد رشته های بلند باشند، استفاده کرد.
همه این گونه مواد را می توان روزی یک یا دو بار به بوقلمون های جوان داد. هرگز نباید علوفه پژمرده و سایر مواد غذائی مشابه را در اختیار پرنده گذاشت.
در فرمول غذائی بوقلمون می توان از کنجاله سویا، ذرت آسیاب شده و مشابه آنها استفاده و دان تهیه کرد. غذای بوقلمون های در حال رشد را از سن هشت هفتگی تا عرضه به بازار باید در اختیار بوقلمون های جوان قرارداد.
پروتئین موجود در آرد سویای پوست کنده برای بوقلمون های بالغ بسیار قابل هضم ولی مواد هیدروکربن موجود در آن زیاد قابل جذب نیست.
سنگ ریزه غیرقابل حل ( گرانیتی ) در حدود 1تا 4 میلی متر باید در سنین ۱۰-۸ هفتگی به غذای بوقلمون اضافه شود.
میزان غذای مصرفی بوقلمون
اصولاً بوقلمون حیوانی است که مخصوص گوشت پرورش داده می شود، لذا ازاین رو بیشتر انتخاب در بوقلمون ازنظر تبدیل غذائی صورت می گیرد. بدین ترتیب که هر چه
بوقلمون در ازای غذای کمتر گوشت بیشتری تولید کند، بهتر است. بوقلمون ازنظر ضریب تبدیل غذائی پرنده خوبی به شمار می رود؛ زیرا به طور متوسط میزان ضریب تبدیل غذائی
در آن در اوایل زندگی حدود یک است. در برخی مزارع از غذای تمام آردی و در برخی دیگر از غذای آردی- دانه ای استفاده می شود. اما در گروهی از مزارع نیز تا ۸ هفتگی
غذای تمام آردی و از ۸ هفتگی به بعد غذای دانه ای- آردی در اختیار پرنده قرار می دهند. اضافه نمودن علف سبز به جیره غذائی جوجه ها سبب بهتر شدن رشد می شود. چهار هفته پیش از رسیدن بوقلمون ها به بازار باید مواد بودار مانند روغن ماهی یا پودر ماهی را حذف کرد تا گوشت بوی نامطبوع نگیرد. غذای بوقلمون های تخم گذار شبیه مرغ های تخم گذار است ولی باید توجه داشت که بوقلمون های تخمی را نباید بیش ازحد غذا داد زیرا سبب چربی گرفتن آنها می گردد و تولید تخم را پائین می آورد. برای چاق ساختن بوقلمون باید همه روزه خوراک دانه به آنها داد و هرچه هنگام بردن به بازار و کشتار بوقلمون نزدیک تر شود باید بر خوراک دانه ای آنها افزود. ترکیبات کلی جیره را ذرت، گندم، جو، کنجاله ها و پروتئین های حیوانی تشکیل می دهد. ذرت را نباید تنها به بوقلمون های پرورشی داد زیرا پرنده را بیش ازحد فربه می کند. می توان در زمستان از برگ
چغندر و یولاف نیز در ترکیبات جیره استفاده کرد. در اختیار گزاردن زغال چوب، شن و آهک هم مناسب است. همچنین در موقع جفت گیری باید خوراک قوی تری هم مانند آرد ماهی، پودر خون و غیره در اختیار پرنده قرارداد.
ضریب تبدیل غذایی بوقلمون
ضریب تبدیل غذایی بوقلمون ها نسبت به سن پرورش متفاوت بوده و در نژادهای صنعتی مدرن معمولاً 5/2 تا 5/3 است یعنی با افزایش سن نگهداری این میزان افزایش یافته و به ازای هر 5/2 کیلوگرم غذای مصرفی یک کیلوگرم وزن زنده به دست می آید. امروزه مؤسسات اصلاح نژادی توانسته اند این مقدار را با روشهای اصلاحی بهبود بخشند.
مشخصاتتان را وارد کنید 